Het kan dus wel
sprak ze nadat ze besloten had
alleen verder te gaan en hij
dacht op dat moment alleen maar
de planning, die hij niet zou halen
nu hij weer op eigen benen stond
Er was een schok en daarna overheerste
het gevoel van zweven en zij vond
haar eigen eenzame en ongeduldige weg
met nog zoveel tranen om te gaan
alleen verder te gaan en hij
dacht op dat moment alleen maar
de planning, die hij niet zou halen
nu hij weer op eigen benen stond
Er was een schok en daarna overheerste
het gevoel van zweven en zij vond
haar eigen eenzame en ongeduldige weg
met nog zoveel tranen om te gaan
Reacties op dit gedicht
| nana: | Donderdag, mei 07, 2009 16:19 |
| mooimooi | |
| entropy: | Maandag, mei 04, 2009 14:09 |
| Mooi. :) | |
| Omni Allumini: | Maandag, mei 04, 2009 09:38 |
| tussen zweven en zwerven (en alles daartussen in!!) mooi x | |
| switi lobi: | Maandag, mei 04, 2009 01:35 |
| Sterk! Liefs, switi lobi |
|
| ela: | Maandag, mei 04, 2009 01:29 |
| Wat je niet kan bedenken, komt eerst op je af. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||