Ontspoort
Bloed kolkt een uitweg
dromen vervagen in mijn hoofd
tot realiteit
Ben ik dood?
In de hemel?
Ben ik een koe?
Als er niets is
Waarom hoor ik dan geruis?
Is het een stofzuiger
of misschien de trein?
je kunt het vormen
je kunt het plaatsen
hoe je het wilt
En ik proef metaal
Het is vast de trein van zojuist
Ik zweef naar boven
maar ben gevangen in het geluid
van de trein
Ik kom er niet uit
Leefbaar en lijdend
tot in de eeuwigheid
dromen vervagen in mijn hoofd
tot realiteit
Ben ik dood?
In de hemel?
Ben ik een koe?
Als er niets is
Waarom hoor ik dan geruis?
Is het een stofzuiger
of misschien de trein?
je kunt het vormen
je kunt het plaatsen
hoe je het wilt
En ik proef metaal
Het is vast de trein van zojuist
Ik zweef naar boven
maar ben gevangen in het geluid
van de trein
Ik kom er niet uit
Leefbaar en lijdend
tot in de eeuwigheid
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Vrijdag, mei 08, 2009 23:56 |
| mja leven is echt vervelend soms Nr 127 |
|
| isolina: | Dinsdag, mei 05, 2009 16:58 |
| er zijn vele stations die wij moeten passeren , ieder leven weer een paar nieuwe , tot we het eind station bereiken . daar waar alles begon . knuff maria (isolina) | |
Over dit gedicht
| Auteur: EMOTHY creations | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||