Een klein meisje
Een heel klein meisje keek me aan
En vroeg of ik eens mee wou gaan
Ze had een hutje gebouwd
Van kranten en wat hout
Ik vroeg of dat haar huisje was
Het was net of ik in haar ogen iets las
Ze keek me aan . zo met een traan
En zei . hier woon ik nu voortaan
Toen ik vroeg hoe dat zo kwam
Zei ze dat komt door mijn mam
Want die is zomaar weggegaan
En heeft me hier zo laten staan
Ik ben toen in de hut gegaan
En heb met haar een traan gelaten
En toen zijn we ons weggegaan
Ze heeft me nooit meer los gelaten
Shadow
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: shadow | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2002 | ||
| Thema's: | ||