Een hersenschudding
Tegen het eind van deze regenachtige dag,
Moet ik zeer dringend iets kwijt.
Want iemand heeft me iets gedaan,
En daarvan heeft hij ontzettend veel spijt.
Je hoeft me niet meer te overtuigen,
Dat het een ongelukje was zal ik geloven.
Maar ik begrijp nog steeds niet,
Hoe die ene klap het licht kon doven.
Niemand zal het je kwalijk nemen,
Je hebt me opgevangen zo goed als je kon.
Dus stop nou eens met die zelfverwijten,
En laten we elkaar herinneren zoals die dag begon.
Reacties op dit gedicht
| tweety-ysje: | Donderdag, juni 18, 2009 19:16 |
| ja meid :( sterkte | |
| mucho: | Woensdag, mei 06, 2009 19:57 |
| jeetje wat vertel je nou. verschrikkelijk zeg. heel veeel beterschap! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: secrets | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||