Mijn beste vriend
‘t Is waar,
hij is niet meer
dat kleine kind,
schaterend, rennend, hollend
met brilletje met plaatje.
Stripfiguurtjes op één glas gekleefd,
dat hem zo guitig stond en zo gewild.
Maar slungelachtig lang en denkend,
ingetogen mild.
Nu vijftien jaar.
‘t Is waar,
hij verteld niet veel over wat hij dagelijks beleefd,
beloofd, gelooft, geniet of ziet.
Toch blijft hij steeds mijn beste vrind,
met alles wat hij in zich heeft of niet !
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Leon Larssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||