Je Ogen.
Je ogen zo leeg,
Ontkennen elke kleur,
De rege druppelt van me schouders,
Mijn gevoel verwijnt met het water,
rustig de grond in.
Toch blijf ik naar je staren,
Hoop ik voor meer,
Toch blijf ik zoeken,
Maar in welke hoek ik ook zoek,
Wat ik ook went of keer,
De kleur in je ogen,
is er niet meer.
De wereld is donker,
Volgens vliegen weg,
Mijn gevoel komt terug,
Maar jij,
Staat er nu niet meer..
Ontkennen elke kleur,
De rege druppelt van me schouders,
Mijn gevoel verwijnt met het water,
rustig de grond in.
Toch blijf ik naar je staren,
Hoop ik voor meer,
Toch blijf ik zoeken,
Maar in welke hoek ik ook zoek,
Wat ik ook went of keer,
De kleur in je ogen,
is er niet meer.
De wereld is donker,
Volgens vliegen weg,
Mijn gevoel komt terug,
Maar jij,
Staat er nu niet meer..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Caroline. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||