leugens
stil
zwijg maar
je stem hoeft niet te spreken
wat je me wilt duidelijk maken
weet ik al weken
je ogen zeggen meer dan genoeg
meer dan ik weten wil
dus zwijg nu maar
ik heb het liever stil
dus ga nu maar laat me gewoon alleen
ik kijk naar jou
maak van men hart een steen
en zeg: misschien tot later
het doet me veel verdriet
want ook al knik je van ja
ik weet
een later komt er niet
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, mei 21, 2009 22:39 |
| mooi geschreven spreekt verdriet uit graag gelezen hoor gr.janny |
|
| Schaduw: | Donderdag, mei 21, 2009 17:31 |
| Zanna-Marie, ik heb je gedichten gelezen.... zo mooi, en toch zie ik verdriet tussen de regels. Op dit gedicht wil ik je enkel dit typen: Beter gekwetst door de waarheid, dan getroost te zijn door de leugen. Warme knuffel en wens je veel sterkte, maar weet één ding: Your never walk alone ( jou schaduw loopt je hele leven met je mee) ;-) |
|
| Werner Domroese: | Woensdag, mei 20, 2009 03:44 |
| Intens... Toch klinkt in die stilte een oorverdovende schreeuw uit de kern van je ziel.. | |
| wim smits: | Vrijdag, mei 15, 2009 18:30 |
| mooi omschreven maar van het concert van het leven heeft niemand een programmaboekje dus je weet nooit of er een later komt knuf mij | |
| Will Hanssen: | Woensdag, mei 13, 2009 21:18 |
| Dit is droevig zanna-marie, maar je hebt het wel prachtig geschreven. Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zanna-marie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||