Flonkering
Flonkering
Twee armen met warm bloed
slaan zich om je heen
langzaam verdwijnt het gevoel
dat gevoel wat goh, wat ben ik toch alleen.
Het kruisen van de oogopslag
is de iris van onze liefde
het is donker en diep daar
voelt intens, en het hart die lacht.
Tussen de klamme lakens
wortelen wij onze ledematen
in de stilte van het naspel
zodat wij in elkander kunnen slapen.
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Vrijdag, mei 15, 2009 20:06 |
| :) | |
| 88: | Vrijdag, mei 15, 2009 12:51 |
| het hart dat lacht.. met ledemaatje er in? hatsjie..floep :) heerlijk gedicht, groetje 88 |
|
| saskia van dijk: | Vrijdag, mei 15, 2009 12:38 |
| :) x | |
| _erwt_: | Vrijdag, mei 15, 2009 10:20 |
| wortelen :D groetjes van erwtje :) |
|
| Omni Allumini: | Vrijdag, mei 15, 2009 10:13 |
| IIEEEKKKSSSS :) | |
| lexx: | Vrijdag, mei 15, 2009 09:19 |
| snelle :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||