ademen, het pompen van mijn hart
maar nu, nu weet ik hoe het voelt

 
Je trilde en ogen rolden weg
schokkend in mijn armen
leven dwaalde af
geen reactie geen geruststelling
geen ademhaling geen pigment meer
je lippen zo doods blauw

 
Ik dacht dat ik angst kon
nu weet ik het zeker
jou wakker schuddend, schreeuwend
eindelijk respons
ambulance onderweg

 

 
Godzijdank
je bent er weer

 

 
Geschreven door
semara
Reacties op dit gedicht
semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht
Auteur:  semara
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  16 mei 2009
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.