draak
zo schiet ik te kort,
moeder
men noemt het koppigheid
ik geef het mijn eigen naam,
mama.
ik ben ontstoken
een ontsteking van de geest
daarom schiet ik te kort,
mama.
maar weet dat ook mijn bron
helder en sprankelend is
maar het water dat opwelt
vertroebelt
zodra het valt
op de kleurlozen
die hier de draak vereren
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Maandag, mei 18, 2009 08:29 |
| Weer! is het geweldig Gerhardus. lieve groet en fijne dag Hilly |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, mei 17, 2009 20:02 |
| goed!! | |
| ela: | Zondag, mei 17, 2009 18:43 |
| Zij die het opperste woord voeren zijn meestal te licht voor een samenspel. ela |
|
| Klaes: | Zondag, mei 17, 2009 18:23 |
| je inleveningsvermogen schiet niks tekort groets, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||