Koudwater vrees
Koud nu aan de kant
water diep de hoofden
zijn glijden als een waanbestaan
ik denk na elke minuut: Nu
verzin een nieuwe rede niet te gaan
metersval in mijn gedachten
ik verlang een zalvenbad
gekronkeld daar mijn ledematen
in een moederschoot gevat
zie een wager in een ferme sprong
denk als ik dat ook eens kon
laat mij stil de kant afglijden
stuntelig klungelig naar omlaag
koud in diepte
proestend worstelend
water
dat ik daag
steeds verder naar beneden
weer omhoog
en weer om laag
water diep de hoofden
zijn glijden als een waanbestaan
ik denk na elke minuut: Nu
verzin een nieuwe rede niet te gaan
metersval in mijn gedachten
ik verlang een zalvenbad
gekronkeld daar mijn ledematen
in een moederschoot gevat
zie een wager in een ferme sprong
denk als ik dat ook eens kon
laat mij stil de kant afglijden
stuntelig klungelig naar omlaag
koud in diepte
proestend worstelend
water
dat ik daag
steeds verder naar beneden
weer omhoog
en weer om laag
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Maandag, mei 18, 2009 23:01 |
| Je worstelt maar komt boven als je de rust vindt in jezelf. Mooi gedicht! Liefs, Ludy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Spirea | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||