Koekoeksjong
Jouw zogenaamde vleugels
zijn nooit in staat geweest
om mij te laten schuilen
Nu ik eigen vleugels heb
m'n hart zich langzaam sluit voor jou
kan het kind in mij alleen maar huilen
Reacties op dit gedicht
| Stip: | Vrijdag, mei 22, 2009 19:09 |
| droefmooi gedichtje stipje |
|
| brinkieloontje: | Vrijdag, mei 22, 2009 19:07 |
| Mooi Saskia, maar zo vol verdriet. Sterkte. Ilona |
|
| Fairouz: | Vrijdag, mei 22, 2009 15:57 |
| Dit leest als een heel groot verdriet ! Zonnige groet, Fairouz |
|
| Jasper de Jong: | Vrijdag, mei 22, 2009 15:27 |
| Ik sla mijn arm wel virtueel om je heen. Liefs |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, mei 22, 2009 15:21 |
| droef maar erg mooi ! liefs kerima ellouise |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Vrijdag, mei 22, 2009 14:58 |
| ia ia = Ria :-) | |
| Ria Klein Herenbrink: | Vrijdag, mei 22, 2009 14:55 |
| pijnlijk mooi verwoord liefs ia |
|
| tinkelbel10: | Vrijdag, mei 22, 2009 14:38 |
| droevig schrijven...mooi verwoord, liefs Tina. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||