Ongelovigen...
Ongelovigen…
het onverantwoord denken,
de essentie van de eerste dagen
in het schenden van taboes
als een spel dat niet kan gespeeld worden
in een kamer vol met mensen
ik neem aan dat ze mijn naam niet kennen
nu deze rotzooi in het rond is gesmeten
en ik in bed moet blijven
vastgebonden met mijn ogen open
o ja, ik zal me goed gedragen
bij het ochtendgloren
zonder bijbedoelingen, zonder emoties
zonderling…
esteban 23 Mei 2009
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, mei 24, 2009 03:05 |
| Een spel dat niet kan gespeeld worden! Hier wordt het leven mee bedoelt! KNap! Groetje, Jacky |
|
| Lion10cc: | Zaterdag, mei 23, 2009 19:16 |
| gretig binnengegoten dank mvg leon |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, mei 23, 2009 17:31 |
| ook dit voelt weer zo intens en vol pijn aan...zo boos in moedeloosheid...overmacht ook... liefs kerima ellouise |
|
| Hazen: | Zaterdag, mei 23, 2009 17:30 |
| Als men niet gelooft dat gelovigen in ongeloof geloven, a fortiori, in de eenzaamheid van zichzelf... hoe noemt men dan een leven zonder naam... anyway, ik weet wat je bedoelt... al beschrijf ik het met woorden der onnozelheid :) Knap Esteban! Liefs, |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Zaterdag, mei 23, 2009 13:28 |
| Een gedicht dat veel pijn in zich draagt ik wens je een fijne dag liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||