Celloconcert van R. Schumann
Ik proef de cello vol erbarmen
Zeeën van verrassing
Soms wil ik stilstaan bij de dingen
Wentelend in wissen van het weten
Vol dalend droeve
Robert Schumann
Brengt me naar die diepte
Waar ik wil zinken in mijn troostrijk huilen
Dat ik voel in milt
Tot diep in knieën
Ik drijf met vogels gestreeld met licht
Vleugels zwenken
tegenwicht
Mijn hartstocht vangt het ongerijmde
Euforie van geniale melodieën
Van snaren van de cello donkerbruin señors
Omhelzing in verdiept mahonie
Waar schijnbaar onbeheerste curven
De opmaat zijn van driftig onvoorspelbaar durven
Zeeën van verrassing
Soms wil ik stilstaan bij de dingen
Wentelend in wissen van het weten
Vol dalend droeve
Robert Schumann
Brengt me naar die diepte
Waar ik wil zinken in mijn troostrijk huilen
Dat ik voel in milt
Tot diep in knieën
Ik drijf met vogels gestreeld met licht
Vleugels zwenken
tegenwicht
Mijn hartstocht vangt het ongerijmde
Euforie van geniale melodieën
Van snaren van de cello donkerbruin señors
Omhelzing in verdiept mahonie
Waar schijnbaar onbeheerste curven
De opmaat zijn van driftig onvoorspelbaar durven
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Dinsdag, mei 26, 2009 18:11 |
| Zo mooi dit.Pure poezie! Past geweldig bij Schumann. Waarlijk een 0mhelzing in verdiept mahonie~~~~ |
|
| switi lobi: | Dinsdag, mei 26, 2009 08:05 |
| Wat heerlijk dat deze muziek dit voor kan doen.. Liefs, switi lobi |
|
| lexx: | Dinsdag, mei 26, 2009 07:45 |
| de fantasiestukken voor cello en piano zijn geweldig. graag gelezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Spirea | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||