Storm.
Storm.
Een buienfront is deze nacht
dwars over onze stad getrokken
de bliksem was niet van de lucht
’t gevolg diverse brokken.
Zo ook lag het verkeer weer plat
files door omgewaaide bomen.
Het spoorwegnet totaal ontwricht
’t kan ons zo maar overkomen.
Wat ben je nietig toch als mens
als de natuur gaat spreken.
In deze overdonderende toon
worden wij allen tot leken.
Kijken wanhopig hulploos toe
hoe plots alles kan breken
Boeiend dat zoveel is gebeurd
als een nacht is verstreken.
Wij kunnen , technisch gezien, zoveel
ontdekken uiteind’lijk steeds weer
dat God en natuur grootser zijn
daarom aan Hem alle eer.
th
Een buienfront is deze nacht
dwars over onze stad getrokken
de bliksem was niet van de lucht
’t gevolg diverse brokken.
Zo ook lag het verkeer weer plat
files door omgewaaide bomen.
Het spoorwegnet totaal ontwricht
’t kan ons zo maar overkomen.
Wat ben je nietig toch als mens
als de natuur gaat spreken.
In deze overdonderende toon
worden wij allen tot leken.
Kijken wanhopig hulploos toe
hoe plots alles kan breken
Boeiend dat zoveel is gebeurd
als een nacht is verstreken.
Wij kunnen , technisch gezien, zoveel
ontdekken uiteind’lijk steeds weer
dat God en natuur grootser zijn
daarom aan Hem alle eer.
th
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, mei 26, 2009 17:43 |
| de natuur is iets dat onverspelbaar is | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 26, 2009 14:23 |
| Tegen de natuur is niets en niemand opgewassen Teun, we moeten eerbied voor haar hebben. Heel mooi deze roerige nacht verwoord. Toch een zonnige groet, hier schijnt die nu. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||