Jeugd
Je blijft je verbazen over de jeugd in deze tijd.
Velen kunnen blijkbaar hun gevoelens niet meer kwijt.
Althans er niet meer mee om weten te gaan,
verliezen interesse in school, of zelfs hun baan.
Zij duiken 'onder' in roken, alcohol, drugs en wie weet wat nog meer,
niet beseffende, of juist wel, dat dit meestal komt door 'oud zeer'!
Je wordt er werkelijk bijna dagelijks mee geconfronteerd,
je ziet hoe zij, maar ook wij hierdoor worden verteerd.
Je ziet ze verder wegglijden en staat vaak machteloos hierin.
'Stuk' maken ze zichzelf, vaak echter ook het gezin.
Op welke manier moeten wij als ouders hen hierin hulp geven?
Hoe kunnen wij of zelfs hulpinstanties, de jeugd weer leren 'goed' te leven?
Zodat zij weer 'vertrouwen' krijgen in onze maatschappij?
Hoe dan ook, zij zijn een onderdeel hiervan en horen er BIJ!
Alle krachten verzamelen, bundelen en toch proberen met elkaar te blijven praten?
Voor zover dit nog mogelijk is, het er in ieder geval niet zomaar bij laten!
Echter bij sommigen is 'praten' al te laat,
en moeten ouders, familieleden en vrienden maar afwachten hoe het verder gaat.
Er is heel wat kracht voor nodig om dit te kunnen veranderen, zo zij dit willen,
heel wat moed en overredingskracht van beide kanten, je kunt nl. niets bedillen.
Maar wel 'de deur' open laten staan,
zodat wanneer zij (en ouders) er aan toe zijn, weer 'naar binnen' kunnen en mogen gaan!
Maart 2002