voorbij
een huis zonder dromen.
het bezoekuur is voorbij.
er is niemand gekomen.
een hart dat niet wil kloppen.
stemmen in mijn hoofd.
wannneer zal dit stoppen.
ik wil pillen slikken,lijden.
op messenjacht.
en mijn polsen open snijden.
ik wil dood dood dood.
ik wil niet meer.
mijn leven is verkloot.
Reacties op dit gedicht
| RoosjeW: | Zondag, juni 14, 2009 19:40 |
| je weet wie aan de zijlijk saan en je willen helpen.. wij staan machteloos meissie.. ik wou dat ik wat kon doen .. |
|
| fran92: | Maandag, juni 08, 2009 14:41 |
| Soms is het moeilijk, altijd het vrolijke meisje te spelen Soms is het moeilijk, omdat sommige wonden moeilijk zijn te helen. Soms zijn er zoveel dingen in je leven mis, maar besef altijd dat opgeven geen optie is. Sterkte. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||