liefdeszoen
ik geef je
uit het niets
een liefdeszoen
die als een engelenmelodie
door een viool
met een gouden strijkstok
in het diepste klinkt
als het allermooiste
smartelijkste zoet
johan hijzelaar
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Donderdag, juni 18, 2009 21:04 |
| heel mooi en met bewondering door-lezen één woordje begrijp ik niet zo goed de betekenis ervan -smartelijkste- is dat een soort van zoet verdriet??? |
|
| M-Rose: | Donderdag, juni 18, 2009 19:55 |
| Uit het niets. "Even" los van elke gedachte en van ieder beeld. Zen. Normaal gesproken kan er uit " het " niets " ook " niets voorkomen maar toch zo te lezen. Beschrijf je een een soort "voorbijkomend visioen" zou ik het kunnen benoemen. Zowaar waar haalt een mens ( vraag ik me af hierbij ) zo''n beeldspraak vandaar. Een eigen stijl van jouw schrijven, met de nodige waardering gelezen, mijn groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||