Geen vanzelfsprekendheid
Ken je dat moment, dat je opeens
verlangt en dan bedenkt, beseft,
dat je echt zo alleen niet bent,
en dat ze om je geeft om wie je bent
en dat jij om haar geeft voor wie zij is,
om dan het geluk te voelen stromen
en het echt te voelen, diep vanbinnen,
want hoe raar ook, daar zit het echt
en vanaf daar stroomt dan de rust
door heel je lichaam heen en je weet:
zo hoort het, zo is het goed.
verlangt en dan bedenkt, beseft,
dat je echt zo alleen niet bent,
en dat ze om je geeft om wie je bent
en dat jij om haar geeft voor wie zij is,
om dan het geluk te voelen stromen
en het echt te voelen, diep vanbinnen,
want hoe raar ook, daar zit het echt
en vanaf daar stroomt dan de rust
door heel je lichaam heen en je weet:
zo hoort het, zo is het goed.
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Woensdag, juli 15, 2009 20:38 |
| Fijn dat jij het ontdekt hebt... ;) Liefs, Allysson ps. bedankt voor je reacties bij mijn gedichten! :) |
|
| Ylaide: | Zaterdag, juni 20, 2009 21:23 |
| *glimlacht zacht* Ja. Dat ken ik. |
|
| nana: | Zaterdag, juni 20, 2009 20:08 |
| ja dat ken ik, en nee.. dat is nooit vanzelfsprekend. Wel onbetaalbaar ;) |
|
| Lone Dreamer: | Zaterdag, juni 20, 2009 19:34 |
| Ja, dat ken ik. En iets mooiers bestaat er niet... Blij dat jij het ook ontdekt hebt =) Liefs, Lone |
|
