Vormen en maken
Je wijsheid is stuurloos geworden
door alles buiten je macht te geven
laat jezelf maar meenemen
in een wereld vol met wensen
uitgegroeid tot stil leven
zoals de oude schilderij aan de muur
je hart zal stuk slaan op de rots
in een storm met orkaankracht
je denken heeft je problemen
tot een gevoelloze machine gemaakt
uit je oren komen smerige wolken
mede verantwoordelijk voor zure regen
je ogen tranen alleen maar hars
van het door jou gekapte regenwoud
je mond praat over geboorte
maar je wil zeggen dat je een kloon maakt
uiteindelijk zie je jezelf niet in de spiegel
maar in levende lijve
wat een drama voor de wereld.
13-04-‘02/0:34
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Zaterdag, april 13, 2002 09:27 |
| Strofes die stuk voor stuk juweeltjes zijn en waard om ze apart te plaatsen! | |
| waterval: | Zaterdag, april 13, 2002 02:01 |
| de koffiepot is leeg, .... een borreltje kan nu geen kwaad denk ik.... :-)) | |
| Hanneke Eirinn: | Zaterdag, april 13, 2002 01:47 |
| echt een drama ja...laten we hopen dat t niet zo ver komt.. | |
| christina: | Zaterdag, april 13, 2002 00:58 |
| De laatste zin Wat een drama voor de wereld Tja soms is het leven een en al drama Daarom zijn de mooie momenten zo waardevol Die worden je gegeven om ze te koesteren Liefs en knuffie Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2002 | ||
| Thema's: | ||