Anthony and the Johnsons
Anthony and the Johnsons
en dan klinkt zijn stem
buitenaards en diepgravend
zanggod overvleugelt
ogenschijnlijk gebonden als vrouw
intrigerend op violen en cellos
tot in de bodem van de ziel
zelfs doordringend in stenen
die het zandpad scheiden
zojuist met voetafdrukken
in secondes betreden
reeds nu voltooid verleden tijd
en god schiep de mens
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Woensdag, juli 22, 2009 15:26 |
| prachtige muziek inderdaad | |
| Lion10cc: | Zondag, juni 28, 2009 21:06 |
| spelen met een vleugelpiano wil ik wel doen (zingen kan ik niet) mooi groetjes leon |
|
| Nummer 127 : | Zondag, juni 28, 2009 18:41 |
| dit is raar schrijven maar leuk om lezen ;) Nr 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||