Verleden tijd
De foto in m'n hand
hij zegt me wederom genoeg
Alles gaf je zomaar weg
terwijl ik er keer op keer om vroeg
Je werpt meer dan je twee vleugels
om het kind dat niet meer vallen mag
Beschermend, haast verstikkend
Laat je 'm niet leren van een tegenslag
Ik kijk naar je en voel verdriet
om jou laat ik ze toch weer gaan
Wrijf met m'n vingers over hetgeen ik zie
Je maakt t nooit meer ongedaan
Omdat begrip tot het verleden behoort
Reacties op dit gedicht
| anjaatjuh: | Dinsdag, juni 30, 2009 16:31 |
| heel mooi geschreven met veel gevoel! liefs anja |
|
| Nummer 127 : | Dinsdag, juni 30, 2009 00:01 |
| diepzinnig gedicht Bartxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||