de uil
de uil die huilt, meisje
hoewel hij eens
vol vreugde was
de uil huilt om ons
je ouders konden niet,
meisje
maar het liefdesveld
ligt er nog
kom neem de hand
van je vader en vergeet
één moment uit de tijd
wij samen aan het meer
en zeg, schat
dat er geen woede is
alleen een missen
van de zonnedagen
Reacties op dit gedicht
| Gerhardus: | Dinsdag, juli 07, 2009 01:51 |
| dank jullie wel, voor de mooie reakties! | |
| Meneer Zes: | Dinsdag, juli 07, 2009 01:03 |
| Mooi gedicht. Groeten, Mr.6 |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, juli 06, 2009 18:32 |
| pffff hier raak je wel heel erg de snaar van verdriet wanneer ouders scheiden en een kind daarin niet weet hoe zich daarin te weren erg mooi gerhardus liefs Ria |
|
| kerima ellouise: | Maandag, juli 06, 2009 14:03 |
| een zielsdiep verlangen dat er enkel gemis uit liefde is en niet om woede door de breuk... breekbaar mooi en zacht ... liefs kerima ellouise |
|
| Lily May Parker: | Maandag, juli 06, 2009 11:13 |
| lang geleden dat ik jou nog las, maar steeds opnieuw de moeite waard kus Nathalie xxxx |
|
| red one: | Maandag, juli 06, 2009 08:45 |
| Rakend dit. Erg goed verwoord. Groet red |
|
| M-Rose: | Maandag, juli 06, 2009 01:05 |
| bijzonder mooi met een triste essentie in deze woorden |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||