Ach laat ons wachten
totdat het leven zijn plooien strijkt
alle vouwen samenvallen
in een ongestreken wasmand
blijft het zoeken naar een broek,
een hemd en halve sokkenparen
ach laat ons wachten
totdat het leven zichzelf samenvouwt
dan wordt alles netjes opgeborgen
Erna
Innerchild: | Donderdag, juli 09, 2009 19:45 |
Voor mij voelt dit aan als een warm en welkom gedicht. Alsof je geaccepteerd wordt zoals je bent. En da''s toch zo belangrijk en waardevol. Liefs, Inner |
|
Erna Muermans: | Donderdag, juli 09, 2009 09:32 |
Titel wijzigde ik in ''Wachttijd'' dank voor jullie reacties |
|
kerima ellouise: | Woensdag, juli 08, 2009 20:48 |
ik vrees dat niets ooit netjes opgeborgen wordt...zoals in een kast waarin alles netjes lag...ligt de volgende dag de stapel alweer ondersteboven... ik weet niet goed hoe te lezen dit...cynisch of toch vol vertrouwen...of moedeloos...of gewoon een mix van alles...mooi dus want het nodigt echt uit om te lezen en herlezen en.... liefs kerima ellousie |
|
verhavert: | Woensdag, juli 08, 2009 20:26 |
sterk schrijven | |
ela: | Woensdag, juli 08, 2009 13:33 |
Wachten is een doelloze bezigheid, want je weet dat je wacht op iets dat later komt. Dus weet je zeker tijd over te hebben. ela |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 08 juli 2009 | ||
Thema's: |