op het ritme van de wind
Op het ritme van de wind
Eenzaam lig je daar
Verlaten in de mist
Het enigste wat jij ziet
Zijn de toppen in het niets
Het water kabbelt tegen je huid
Maar dat deert jou niet
Jou stalen kast roest zachtjes
Je beweegt verder niet
Het doet geen pijn
Je vindt het fijn
Jou gezelschap is drie toppen hoog
Maar jouw draden halen de regenboog
De wolken kleuren grauw
Dat past bij de morgendauw
Als de mist langzaam optrekt
Dobber jij verder op het ritme van de wind
Die jou nu als enigste nog bemind
Omgeving is verlaten
Maar jij bent niet alleen
Want jij bent geworden een met de natuur
Een waar fenomeen
Half roest, half edelsteen
Een parel in het water
©jade
Reacties op dit gedicht
| Sammie Beltane: | Donderdag, juli 09, 2009 18:39 |
| Prachtig:P Liefs sammie X | |
| broken_lady: | Donderdag, juli 09, 2009 16:25 |
| ik ben verbijstert!! heet mooi!! stilmakent voor mij!! p.s. wil je ook op mijn gedichten reageren? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ©jade | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||