Los van mij
Los van mij
dromen sterven in het vuur
mijn blik vol zilt
woorden zwijgen
adem die verstikt
ver van mij rolt de donder
als een waarheid
die oplicht
in de onschuld van een kinder stem
mijn blik vol zilt
woorden zwijgen
adem die verstikt
ver van mij rolt de donder
als een waarheid
die oplicht
in de onschuld van een kinder stem
ijs smelt
de blokkade in mijn ziel
zij is vrij
los van aarde
los van mij
***Wim****
de blokkade in mijn ziel
zij is vrij
los van aarde
los van mij
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, juli 11, 2009 21:20 |
| Moeilijk soms, je diertje los te moeten laten. De angst alleen al, de zo geliefd vriend te moeten missen... Treffend neergeschreven. Liefs, Aquarel |
|
| hiljaa: | Zaterdag, juli 11, 2009 14:18 |
| dierlijk instinkt........ sterk gedicht knufleifs--hiljaa-- |
|
| Quadesh: | Zaterdag, juli 11, 2009 11:53 |
| Ja de tijd komt soms eerder om iemand los te laten dan je zou willen. knuffie | |
| lexx: | Zaterdag, juli 11, 2009 11:20 |
| "de ruimte tussen ons gaapt in de verte - jij los van de grond, boven de regen." had ook gekund, maar ik weet niet over welk dier je het hebt. ik neem aan iets dat vliegt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||