Laat mij...laat mij mijn eigen gang maar gaansoms in galop en zonder stijgbeugelsmet wapperende manen in de winden laat mij draven, laven aan een beekwaar ook ik het heerlijk rustig vindlaat mij galoperen over weidegraszonder tachtig kilo op mijn rugen niets geen zadel die mij belemmertwant dan kan ik minder vlug...laat mij grazen en het groen bekijkenlaat mij gaan, al is het maar voor evengeen pakezel zijnlaat mij leven zoals ik het wil...Jannie17 juli 2009
karinvangelder: | Vrijdag, juli 17, 2009 21:08 |
mooi Jannie . tja. laat mij zijn zo ik wil zijn ! moeilijk onderwerp meis zoiets de ander ziet jou nooit vanbinnen maar een ding staat ! we gaan door mooi geschreven hoor ! liefs , xx Karin | |
©jade: | Vrijdag, juli 17, 2009 18:48 |
mooi:P xx jade | |
ela: | Vrijdag, juli 17, 2009 16:22 |
Dit klinkt als de verzuchting van vele mensen. ela |
|
mucho: | Vrijdag, juli 17, 2009 15:23 |
graag gelezen mooi!!! |
|
Big Lady: | Vrijdag, juli 17, 2009 11:53 |
wauw mooi geschreven | |
_Lieverdje_: | Vrijdag, juli 17, 2009 11:25 |
prachtig dit liefs |
|
Stip: | Vrijdag, juli 17, 2009 11:19 |
een mustang:) mooi gedicht graag gelezen stipje |
|
Laurens Windig: | Vrijdag, juli 17, 2009 11:18 |
Heel bijzonder Janny: TOP! Groet, Laurens |
|
Dirk Hermans: | Vrijdag, juli 17, 2009 11:16 |
zeer bijzonder neergezet | |
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 juli 2009 | ||
Thema's: |