weggepest
ik doe mijn best
werk hard
maar jullie zeggen van niet
onterecht
word er geschreeuwd
constant in de gaten gehouden
uitspraken als
ik houd de helft van je salaris
en doe niet zo dom
je bent laf dat je naar een ander gaat
met vragen
ziek
word ik van mijn werk
onmogelijk word het gemaakt
geklaagd dat ik ziek ben
maar ik heb migraine
en daar kan ik niets aan doen
en het word erger
door de oneerlijkheid
en onzekerheid
ik wil wel maar het gaat niet meer
niet zo
en dan weer hetzelfde
ik wil een normaal gesprek
duidelijk maken dat het zo niet gaat
tegenzin
om op te staan voor werk
ik ben niet lui
ik ben niet dom
maar ik kan het niet
niet meer gekleineerd worden
en op mn huid gezeten
niet voor een baan waar je
net van rond kunt komen
een baan waarbij je met 28 uur werk per week
aan het einde van een maand
amper 500 euro aan overhoud
en zelfs dan licht het aan mij
en komen er nieuwe drijgementen
maar nu leef ik om te werken
en dat wil ik niet
ik wil leven om te leren
werken om te leven
meer niet
kan dat,
ooit?!
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Donderdag, november 26, 2009 20:10 |
| wat een verhaal en daarna was het stil gaat het wat met je? groetjes, mucho |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, juli 17, 2009 17:28 |
| je bent teleurgesteld en dat is nog klein uitgedrukt me heeft jou zo pijn gedaan en nog door dingen te zeggen die niet overeenkomen met de waarheid en dat doet pijn dat zijn mensen die leven voor te pesten die daar pret in hebben ooit zullen ze zien wat ze aangericht hebben met mij is het ook ooit zo geweest dat is maanden lang ziek thuis was en ben nu nog steeds maar 50% aan het werken en als je nu hen er over aanspreek weten ze niet goed wat zeggen het is een harde weg | |
Over dit gedicht
| Auteur: vampia luna venus |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||