Wachttijd
We zaten te wachten tot de zon onderging
om samen in het laatste uur te kijken
de kleuren verklaarden veel, evenals
het zingen van de avondvogels
je telefoon ging en ik had je al verloren
aan het werk dat moest worden gedaan
niets aan te doen, de plicht riep en dit
uur van ons zou niet meer komen
om samen in het laatste uur te kijken
de kleuren verklaarden veel, evenals
het zingen van de avondvogels
je telefoon ging en ik had je al verloren
aan het werk dat moest worden gedaan
niets aan te doen, de plicht riep en dit
uur van ons zou niet meer komen
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Zaterdag, juli 18, 2009 16:08 |
| het is leuk ergens tussen een verhaal. met ''ondergaande zon en avondvogels'' moet je geen gedicht maken. :) denk ik dan he. ik wil ook wel ''mooi'' zeggen, |
|
| Miertje.A.K: | Zaterdag, juli 18, 2009 16:02 |
| mooi gedicht gr. miertje | |
| 88: | Zaterdag, juli 18, 2009 15:45 |
| het is te simpel om te zeggen dat we tijd moeten maken, dat kunnen we eenvoudig niet, knap gedicht weer.. groetje 88 |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, juli 18, 2009 15:01 |
als het wachten zich blijft herhalen, slaan laatste uren afwezigheid... fijn geschreven liefs kerima ellouise |
|
| Omni Allumini: | Zaterdag, juli 18, 2009 13:07 |
| ik heb ook weer de belmaffia achter me aan. na 35 loze pogingen zal het toch wel doordringen dat ik er geen zin in heb?! mijn tijd: mijn rust: basta. mooie tekst weer x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||