Mijn dochter
mijn dochter is een danseres, een elfje in het bos
soms is ze moe en rust ze uit, met haar hoofdje op het mos
dan kijkt ze naar de bladeren en lacht de vogels toe
dan vallen loom haar oogjes dicht, want ze is een beetje moe
dan droomt ze van de prins te paard en van zijn mooi kasteel
en dat hij alles voor haar doet, geen wens is hem teveel
en alle kinderen die ze krijgt zijn mooi en hoogbegaafd
hun kleren zijn van goudsatijn en ze praten heel beschaafd
ze leven dan wel duizend jaar, want prinsen gaan nooit dood
haar bloed is ook heel koninklijk, oranje, en niet rood
zo droomt ze verder, eindeloos, tot het late middaguur
zo droomt mijn elfje, klein prinsesje, want zij is puur natuur
Reacties op dit gedicht
| rene vandingenen: | Maandag, december 31, 2001 13:31 |
| hanne dit is voor jou en dat gedicht meen ik | |
| butterfly: | Zondag, juni 24, 2001 17:44 |
| heeel mooi en meeslepend gedicht... echt een sprookje | |
| Ria de Rooy.: | Zaterdag, mei 26, 2001 00:13 |
| Heel mooi. Wonder, verwonderd het kind, wat in elk wonder verwondering vindt. Zena. |
|
| star: | Vrijdag, april 27, 2001 16:46 |
| wat een heerlijk gedicht dick.. super he die meiden? knuf..R.. |
|
| ilona krijgsman: | Zaterdag, februari 24, 2001 00:19 |
| ik sluit me aan bij Marian...prachtig | |
| marian: | Zaterdag, januari 06, 2001 15:24 |
| ......PRACHTIG...... | |
| hyacint: | Zaterdag, oktober 28, 2000 09:51 |
| Zoals jij je kinderen beschrijft, héél mooi, bijna een sprookje, en toch, je het gelijk ieder mens is bijzonder!!! Dank je voor dit mooie gedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dick van Poorten | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||