terwijl
Terwijl in lange nachten en lange dagen
de kleuren in mijn leven vervagen,
terwijl het oneindige naar me lacht
besef ik dat het me verwacht.
Want er is niets erger dan leven
hier rondlopen en om niets kunnen geven,
want er is niets slechter dan wegkwijnen
en stilaan uit mensengedachten verdwijnen.
Terwijl in lange nachten en lange dagen
het aardse bestaan me niet meer kan behagen,
terwijl het oneindige naar me lacht,
besef ik dat het mij verwacht.
de kleuren in mijn leven vervagen,
terwijl het oneindige naar me lacht
besef ik dat het me verwacht.
Want er is niets erger dan leven
hier rondlopen en om niets kunnen geven,
want er is niets slechter dan wegkwijnen
en stilaan uit mensengedachten verdwijnen.
Terwijl in lange nachten en lange dagen
het aardse bestaan me niet meer kan behagen,
terwijl het oneindige naar me lacht,
besef ik dat het mij verwacht.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: karolien | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2002 | ||
| Thema's: | ||