Wachtkamer
Je zat te wachten, las een boek
om de tijd te doden en ik kon zien
dat je omvang toegenomen was
de mens de maat van alle dingen
Mijn groet voor de middag
scheen je niet te hebben verstaan
Maar toen je opkeek en me zag
liet jij een glimlach ontstaan
om de tijd te doden en ik kon zien
dat je omvang toegenomen was
de mens de maat van alle dingen
Mijn groet voor de middag
scheen je niet te hebben verstaan
Maar toen je opkeek en me zag
liet jij een glimlach ontstaan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||