Jeugdliefde
Jeugdliefde
(waar ben je nu?)
Ze staat voor het raam,
Een maan, zo zilver, lijkt door het raam te willen breken,
Haar ogen
(kil, gericht als een dubbelloops)
Houden me in de gaten
Er zijn gaten waar je zomaar doorheen kan vallen,
Ik heb haar gezegd,
zacht als satijn,
Dat we misschien beter onze eigen weg konden gaan,
Maar mijn woorden sneden als glassplinters
En nu is er dat raam, en de maan en haar ogen die
me willen (en kunnen) veroordelen
(waar ben je nu?)
Er viel een zachte sneeuw,
Vlokken wit vormden een deken;
Ik vleide je neer, geruisloos, vredig,
Zo smolten we de sneeuw en groene aarde
Verwelkomde nieuwe geliefden
Oh, en ik werd een man met een verhaal
Waar ben je nu?
Ze staat voor het raam,
Een maan, zo verpletterend, lijkt haar woede te voeden,
Haar ogen
(koud als ijssplinters)
Houden me in de gaten
Er zijn gaten waar je zomaar doorheen kan vallen,
En de weg terug is lang en pijnlijk,
Waar ben je nu?
Er is een verhaal dat ik je wil vertellen,
Van die keer,
Dat ik de weg terug vond
(waar ben je nu?)
Ze staat voor het raam,
Een maan, zo zilver, lijkt door het raam te willen breken,
Haar ogen
(kil, gericht als een dubbelloops)
Houden me in de gaten
Er zijn gaten waar je zomaar doorheen kan vallen,
Ik heb haar gezegd,
zacht als satijn,
Dat we misschien beter onze eigen weg konden gaan,
Maar mijn woorden sneden als glassplinters
En nu is er dat raam, en de maan en haar ogen die
me willen (en kunnen) veroordelen
(waar ben je nu?)
Er viel een zachte sneeuw,
Vlokken wit vormden een deken;
Ik vleide je neer, geruisloos, vredig,
Zo smolten we de sneeuw en groene aarde
Verwelkomde nieuwe geliefden
Oh, en ik werd een man met een verhaal
Waar ben je nu?
Ze staat voor het raam,
Een maan, zo verpletterend, lijkt haar woede te voeden,
Haar ogen
(koud als ijssplinters)
Houden me in de gaten
Er zijn gaten waar je zomaar doorheen kan vallen,
En de weg terug is lang en pijnlijk,
Waar ben je nu?
Er is een verhaal dat ik je wil vertellen,
Van die keer,
Dat ik de weg terug vond
Reacties op dit gedicht
| remie: | Donderdag, juli 30, 2009 07:25 |
| gelukkig je vond de weg terug... liefs remie |
|
| Quicksilver: | Woensdag, juli 29, 2009 16:12 |
| Mooi dat jij de weg terug vond! Liefs,dicky |
|
| lommert: | Woensdag, juli 29, 2009 11:35 |
| sterk gedicht ...graag gelezen stevige groet van mij willem |
|
| Fairouz: | Woensdag, juli 29, 2009 11:35 |
| wat schitterend ! Zonnige groet, Fairouz |
|
| Nummer 127 : | Woensdag, juli 29, 2009 11:21 |
| angstaanjagend goed geschreven! Nr 127 |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, juli 29, 2009 11:03 |
| Stil en in verwondering gelezen Mark, erg mooi. Dank voor jouw lieve reactie, lieve groet terug, Anneke |
|
| 88: | Woensdag, juli 29, 2009 10:50 |
| verrassing pff | |
| 88: | Woensdag, juli 29, 2009 10:50 |
| he! een verassing,wat een mooie inzending graag gelezen, groetje 88 |
|
| verhavert: | Woensdag, juli 29, 2009 10:44 |
| vol emotie geschreven maakt me stil |
|
| Omni Allumini: | Woensdag, juli 29, 2009 10:22 |
| mooi!! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mark de Groot | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||