chaos
een grote chaos
dat speelt zich af in mijn hoofd
zie door de bomen geen bos
mijn gevoel word verdoofd
herrinneringen hier
gedachten daar
soms zet ik het deurtje op een kier
en kunnen ze kijken daarnaar
gevoelens en emoties in de knoop
de chaos weer te groot
rust is iets wat ik hoop
maar het is meer een verstopte goot
alles zit vast
niks wil eruit
een grote last
het lijkt wel onkruid
de chaos blijft groeien
hoe krijg ik het los
dit onkruid valt niet uit te roeien
nee ik ben echt de klos
zal stukje bij beetje aan moeten pakken
uitzoeken waar de dingen weg komen
de moed begint weer in te kakken
van rust kan ik blijven dromen
toch moet ik blijven vechten
ervoor gaan
me aan mensen gaan hechten
dan krijg ik de chaos misschien van de baan
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Maandag, augustus 03, 2009 22:55 |
| mooi omschreven neer gezet groetjes | |
| semara : | Maandag, augustus 03, 2009 10:52 |
| Twee sterke armen die het recht zullen trekken zo te horen...;) liefs |
|
| kerima ellouise: | Maandag, augustus 03, 2009 09:38 |
| je weet de weg te gaan...goed neergezet! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lonely cry | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||