Op kamers
Na lang gewik en geweeg
mocht Anouk uiteindelijk gaan
en laten zien dat ze op
op haar eigen benen kon staan.
Een kamer in een grote stad
Een bed , bank, bureau en een kast
Wat dacht je dan
Dat er meer op die kamer past.
Gedropt in de grote mensen wereld
Doe het nu zelf maar!
Laat maar zien dat je het kan
Maar.. Nee geen bezwaar.
Na twee jaar gaat alles goed
Ben nu eindelijk `groot`
Op de goede weg
en nu maar zorgen dat ik het niet verkloot
Na een drukke week
Voor jezelf gezorgd te hebben
Is het toch heerlijk fijn
om dan te zeggen
Op vrijdag weer naar huis
Wat is het dan toch fijn
Om dan weer heerlijk
Papa`s klein meisje te zijn.
Over dit gedicht
| Auteur: anoukje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||