er is geen drempel meer
in het licht van ogen
komen de herinneringen weer
een spel begon het straaltje zon
raakte hem aan en strandde
in de warmte van zijn handen
hij deed verbaasd en
lachte over je gedachten
jij deed precies wat hij verwachtte
voor jou was spel de werkelijkheid
zijn woorden speelden met
gevoelens zijn vingers prikten wel
met pijn spon hij zijn web
met spanning kocht hij aandacht
je was volledig in zijn macht
verslaafd aan hem
omdat hij jou belangrijk maakte
je verdrong waar hij je raakte
je bent niet bang meer voor
zijn angsten in je leven alleen
dat schuldgevoel is nog gebleven
een kind lokt dat niet uit
hij heeft je jeugd genomen
je voelt de pijn nog in je dromen
wil melker
04/08/2009
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, augustus 05, 2009 01:13 |
| Knap weerggeven! Beste groet, Jacky |
|
| ©jade: | Dinsdag, augustus 04, 2009 08:20 |
| een fraai schrijven Wil.. | |
| lexx: | Dinsdag, augustus 04, 2009 07:46 |
| weer een fraai gedicht, in een lekkere klankmaat. meestal geef ik daar niets om: in jouw gedichten hoort dat te zijn. | |
| Auteur: wil melker | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||