Op blote voeten...
Op blote voeten...
Ik loop op blote voeten door het gras.
Het kriebelt aan mij benen.
Ik voel de warmte op mij gezicht.
De zon verlicht mij pad.
Ik loop naar de boom.
Ik sluit mij ogen.
Begin met mij handen te tasten.
Ik voel dat er leven is.
Die door de boom heen gaat.
Net als wij ademt.
En voedingstoffen nodig heeft.
Ik loop op blote voeten door het gras.
Het kriebelt aan mij benen.
Ik voel de warmte op mij gezicht.
De zon verlicht mij pad.
Ik loop naar de boom.
Ik sluit mij ogen.
Begin met mij handen te tasten.
Ik voel dat er leven is.
Die door de boom heen gaat.
Net als wij ademt.
En voedingstoffen nodig heeft.
Reacties op dit gedicht
| Fari HS: | Zaterdag, augustus 08, 2009 19:32 |
| Een aangenaam gedicht Sylvia. Blij lees ik jouw blijdschap en ik wens dat je een gelukkige persoon blijft. Jouw reactie van vandaag heeft me beïnvloed en me tot het nadenken gebracht, bedankt hiervoor. Met zaterdagse groetjes, Fari |
|
| Nummer 127 : | Zaterdag, augustus 08, 2009 19:11 |
| haha, fijn geschreven met mooi einde :) Bartxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||