verdriet
nu voel ik verdriet
maar het zien laten mag ik niet
het doet me pijn
gevoelens lijken niet meer van mijn
ik zou wel willen huilen
me achter mijn tranen verschuilen
maar dat mag niet
moet sterker zijn dan mijn verdriet
mag me niet aanstellen
dat is wat anderen me vertellen
als ik huil stel ik me aan
dus moet het verdriet weer van de baan
maar toch wil ik graag huilen
me niet meer hoeven verschuilen
ik wil het graag kunnen tonen
misschien zou dat ooit lonen
misschien kom ik dan ooit van de pijn af
maar ja ik ben daarvoor te laf
dat trek ik niet
kan niet omgaan met mijn verdriet
maar toch moeten de tranen ooit gaan stromen
ook al kan ik daar nu alleen maar van dromen
Reacties op dit gedicht
| Omni Allumini: | Zaterdag, augustus 08, 2009 11:51 |
| wie niet kan huilen is ook niet in staat om werkelijk te lachen ;) sterkte, kus. | |
| Big Lady: | Zaterdag, augustus 08, 2009 10:59 |
| Je stelt je niet aan om je verdriet te tonen. Laat je tranen maar lekker stromen. Sterkte en knuffels |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lonely cry | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||