oude vader
en het was de geur
die hing in voorbije dagen
achter in de steeg
de vlier boog gracieus
over de stukgereden tegels
oude hanomag
een opblaasbad woei weg
de donder was nog ver
en vond nog niet mijn jonge
kinderhart dat trommelde
van verlangen naar het leven
zonlicht was een zegen
en het was de lach
en de blik van oude vader
die onweer deed verstommen
en mijn hart met liefde vulde
en de thee van oude mama
de nacht was nog ver
de stad was de hele wereld
wolken waren witter
Reacties op dit gedicht
| Elinora: | Maandag, augustus 10, 2009 11:48 |
| Het- Thee van water uit de regenton-gevoel...Ik ken het ook..! Heel speciaal en herkenbaar gedicht! Mooi hoor! | |
| mucho: | Zondag, augustus 09, 2009 11:41 |
| mooi ja ik ga de wolken maar eens in me vernieuwde witter-dan-wit middel te weken leggen volgens grootmoeder''s recept |
|
| Dwaallicht66: | Zondag, augustus 09, 2009 11:39 |
| Wat prachtig! Liefs Dina |
|
| Hilly N: | Zondag, augustus 09, 2009 10:55 |
| Prachtig schrijven weer Gerhardus Groet en fijne dag Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||