wij gedenken
in de oneindigheid
zullen landschappen trekken
wortels één voor één ankeren
en wij
in groeiende schaduw
van witte berken
en kastanjebomen
zonder tegenwind
opnieuw uitgezaaid
geuren ontplooien.
sunset 18-08-2009
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, augustus 18, 2009 17:07 |
| tussen de regels door is er een verbondenheid met het leven dat is praten op 1lijn dat wordt zo vaak gezegt vast voor velen heel bijzonder | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 18, 2009 15:26 |
| vind deze erg mooi hoor!!!gr.janny | |
| Big Lady: | Dinsdag, augustus 18, 2009 15:20 |
| mooi geschreven | |
| Meneer Zes: | Dinsdag, augustus 18, 2009 15:05 |
| Het oude concept met nog minder originele verwoording. Mr.6 |
|
| keiko: | Dinsdag, augustus 18, 2009 14:40 |
| Prachtig gedaan, heel graag gelezen.. Elke keer weer zo mooi omschreven.. Liefs van Anita.. |
|
| lexx: | Dinsdag, augustus 18, 2009 14:27 |
| krachtig :) maar wat zegt het nou helemaal? zaad tot zaad? | |
| Anastacia: | Dinsdag, augustus 18, 2009 14:22 |
| goedemiddag ingo mooi gedichtje liefs fijne dag xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||