Van Venus
zei je dat je was gekomen
als een donderslag
zo één bij heldere hemel
maar ik had niets gehoord
een oplossing wilde je niet
het was voldoende te praten,
ik me tot een minimum beperkte
met ja en nee, schudden en knikken
toen je tranen kwamen, pakte ik
een schone zakdoek uit het dressoir
sloeg een arm om je heen en sloeg
met holle, bemoedigend hand op je rug
als een donderslag
zo één bij heldere hemel
maar ik had niets gehoord
een oplossing wilde je niet
het was voldoende te praten,
ik me tot een minimum beperkte
met ja en nee, schudden en knikken
toen je tranen kwamen, pakte ik
een schone zakdoek uit het dressoir
sloeg een arm om je heen en sloeg
met holle, bemoedigend hand op je rug
Reacties op dit gedicht
| esteban.: | Donderdag, augustus 20, 2009 15:19 |
| Een gewoon schouderklopje was genoeg geweest hoor... Opnieuw een heel mooi gedicht, met een prachtig einde, liefs esteban |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||