Tweeduister.
Omdat ik tussendoor mijn ogen om en om dicht doe. Zonder meteen te willen knipogen. Neen als ik ze een voor een sluit mis ik geen seconde van de wereld. Wanneer ik ze beide sluit is het donker. Ik wens niet vaker dan nodig is mijn beide ogen te sluiten. Te rusten, de tijd voorbij te laten gaan in wilde dromen. Ook omdat het duister me beknelt vandaag. Het huist in mij zoekt een weg naar binnen, buiten.
Zoekt een weg om jou te ontvluchten, binnen te trekken. De tijd voorbij te laten gaan, verder gaan, op zoek naar de dag na morgen. Want na morgen is alles weer voorbij. Dromen we weer van de dagen erna, sluiten we vrijwillig onze ogen. Omdat we de blikken van de wereld niet aan kunnen zien. Het licht niet kunnen verdragen. Maar nu, nu haat ik het duister. Als je me andere ogen geeft om doorheen te kijken. Sluit ik de mijne wel.
milamber: | Maandag, augustus 24, 2009 03:24 |
Beetje jammer van de herhalingen binnen-binnen en na morgen - na morgen als je het mij vraagt. De power uit de eerste strofe raak je ook een beetje kwijt zo op de helft van de tweede, daar verwatert het allemaal een beetje. Toch niet onaardig. | |
Ludy: | Zondag, augustus 23, 2009 23:25 |
Als je nu eens niet van binnen naar buiten kijkt, maar het licht (gaat verscholen in duisternis) tot je door laat dringen...? Andere mind set, geen andere ogen nodig. ;) Liefs, Ludy |
|
mucho: | Zondag, augustus 23, 2009 18:49 |
kunstogen?:) | |
The Cool: | Zondag, augustus 23, 2009 18:28 |
een andere bril ook goed Mar? |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 23 augustus 2009 | ||
Thema's: |