Leugens
Steeds weer vertel ik ze,
steeds weer fop ik mezelf.
Als er iemand vraagt hoe het is
zeg ik: "goed".
Maar het zijn loze woorden,
woorden die ik iedereen voorhoud.
En ik wil het niet meer,
ik wil gewoon mezelf zijn.
Maar langs de andere kant...
Weet ik niet of ik mezelf wel wil zijn,
mezelf met mijn gevoelens,
mezelf die ik eigenlijk haat...
Of is die haat er juist gekomen door de leugens?
Is dit dan de 'beruchte' vicieuze cirkel??
Reacties op dit gedicht
| Sven Janssens: | Dinsdag, april 23, 2002 21:26 |
| Piepkes Ik denk dat de mensen om u heen het zouden apprecieren om eens te weten te komen hoe het echt gaat met u! Maar is idd gemakkelijker gezegd dan gedaan he ... I know :s Heb dat probleem ook maar ja ... groetkes xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: DeZus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2002 | ||
| Thema's: | ||