altijd dat twijfelen
misschien geloven, twijfelen
verblijfplaats ‘t hart
waar ook dit altijd knagen
als nulpunt misschien
afwisselend met hoop
gevoelens kleurenprachtig
en ook ’t behagen
misschien uitwegen na te streven
in ‘t spanningsveld de ziel
als toekomstdrachtig
een aanbod doen misschien
door troost een delend samen dragen
zelfbescherming nog in ’t ongewisse
misschien als simpele schuine streep
een schrijversstop die ‘k meen
mijn vagevuur
of beter, geen?
sunset 30-08-2009
Reacties op dit gedicht
| Meneer Zes: | Dinsdag, september 01, 2009 02:21 |
| Ik stem in met hiljaa en Jacky. Ik zou zelf zijn gestopt met schrijven wanneer ik mijn inspiratie tijdelijk kwijt was. Gelukkig niet gebeurd! Door tot het bittere einde!!! Mr.6 |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, september 01, 2009 01:29 |
| Beter geen, Ingo, want een stop zou niet het vagevuur betekenen voor jou, maar de regelrechte hel! En... moeten wij niet de andere kant op!? Stevige omarming, Jacky |
|
| hiljaa: | Maandag, augustus 31, 2009 09:46 |
| geen stop maar verder tot het einde knufleifs--hiljaa-- |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 31, 2009 09:25 |
| beter geen!gr.janny | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2009 | ||
| Thema's: | ||