Stomme oorlog
stomme oorlog, stomme mensen, stom geweld
ik lees het in zijn ogen, het kind is zo gekweld
hij kan maar niet begrijpen, snapt echt niet waarom
mensen dit elkaar aandoen, hij vindt de mensen stom
hij heeft alles al verloren, zijn familie is hij kwijt
wie zal er voor hem zorgen, wie heeft daarvoor de tijd
moe en verloren stromen tranen over zijn vuil gezicht
niets heeft hij nog over, overal donker, nergens licht
hij slentert door de straten, en kijkt niet op of om
reageert niet op de kogels, ook niet op de vallende bom
een gierende fluittoon, een lichtflits langs de maan
en als de stof optrekt, lijkt het net of hij nooit heeft bestaan
kinderen vragen niet om oorlog, kinderen zijn niet dom
daarvoor zijn het kinderen, die vragen steeds waarom
oorlog is voor domme mensen, heel erg ziek van geest
als het aan kinderen lag, was er nog nooit een oorlog geweest
Reacties op dit gedicht
| butterfly: | Maandag, oktober 22, 2001 12:06 |
| mm nee sorry, dit gedicht vind ik een van je midnere. een beetje te simpel, je had er meer uit kunnen halen. het lijtk wel alsof je de laatste vers al eerder af had en de tweede en derde vers er tussen hebt geprobt. |
|
| Jekkie: | Dinsdag, oktober 09, 2001 19:22 |
| Prachtig gedicht! Precies zoals het gaat, zoals het mijn opa in de 2e Wereldoorlog is vergaan. Heel mooi! Jekkie | |
| sandrine: | Donderdag, september 13, 2001 20:47 |
| heel mooi gedicht! En het sluit goed aan met wat nu in de vs is gebeurt. Endelijk eens een gedicht dat niet over ik mis; je gaat Want wat is gebuurt is gewoon verschrikkelijk! ps:ik kon het goed gebruiken omdat wij over de vs moesten praten en een gedicht voorlezen BEDANKT! |
|
| florianne: | Zaterdag, juni 30, 2001 14:57 |
| ik vindt dit een heel mooi gedicht!Wat de meneer hier dchrijft is waar. | |
| Pieter V: | Donderdag, juni 21, 2001 21:30 |
| heel mooi geschreven, normaal vind ik een rijmschema waar de opeenvolgende zinnen op elkaar rijmen afschuwelijk , maar op de een of andere manier werkt het hier. Daar is talent voor nodig. goed onderwerp trouwens. Klaag de wereld aan opdat ze zou begijpen. Groetjes pieter v |
|
| joline: | Zaterdag, juni 09, 2001 19:42 |
| oo wat een mooi gedicht ik vind t echt fantastisch, die van de oorlog, bedankt xxx joline | |
| kim boelsums: | Maandag, april 09, 2001 15:00 |
| Ik heb ze bijna allemaal snel doorgelezen, het zijn veel mooie gedichten vooral die van Stomme oorlog. Nou ik ga weer verder met de zeer "boeiende les" die hier op dit moment gegeven wordt. Veel succes met het schrijven. Tot sinas Kim |
|
| ilona krijgsman: | Zaterdag, februari 24, 2001 07:48 |
| lees dit met pijn in mijn hart leefde we maar zonder zorgen leefde we me zonder pijn niet alleen vandaag maar ook morgen en er geen oorlogen meer zouden zijn |
|
| Emile: | Maandag, oktober 30, 2000 14:48 |
| Beste Dick, Een mooi gedicht. Bij dit gedicht kreeg ik even een brok in mijn keel, omdat het heb gezien en het beschrijft precies zoals het is. Ga door met mooie gedichten schrijven..goed dat je het met andere wilt delen. Met vriendelijke groeten, Emile |
|
| car: | Zondag, oktober 29, 2000 16:48 |
| erg mooi dick...maar of het echt waar is?? kinderen vechten zelf op jonge leeftijd al hun eigenoorlogen.lijkt wel of die machtstrijd gewoon ergens in onze menselijke genen zit...helaas..... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dick van Poorten | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||