6 september 2004MiddagDe nacht zijn weToch doorgekomenMorfine is verhoogtVan 20 mg naar 140Haar lippen zo verdroogtIk haalde een wattenstokjeCitroensmaak zat er aanWe hebben ook gebedenMijn zusje zag een traan...Om acht uur komt er weer een spuitWe zijn zeer aangedaanOm 9 uur komt nu mijn oudste broerHij lost ons even afWij gaan naar huis, voor even maarOm onder de douche te staanIk wacht op vervoer van andere broerWe zullen dan samen gaan...Ijsberend loop ik door mijn huisWaar blijft broer Cees nu tochOm 3 uur komt hij er eindelijk aanEn haasten ons nu nog...We komen in mama's kamerEn vragen hoe het gaatMijn zusje leest uit bijbelZe zit naast moeders bedMijn broer kijkt om een hoekjeKan het niet aanzienEn neemt even verlet...Alle broers en zussenZijn even in de tuinIk hoor mijn moeders ademWaarschuw mijn zusjeWant ik loop niet zo snelZe wil bij mama blijvenMaar ik zeg: Roep ze allemaalIk blijf hier; gauw komenHoor je het wel?Nu zit ik naast mijn moestieIk praat en houd haar hoofdVoorzichtig in mijn armenEn dep ook haar voorhoofdIk tel nu de secondenDat ik geen adem hoorIk tel tot tien, dan komt weer luchtRoep: Mama, het is goedLaat maar los het is zo goed geweestZe opent haar ogenKijkt naar het plafondEen laatste zucht...Mijn tranen vallen op de grondIk druk alarm, de zuster komtZe snelt nu naar de dokterIk ben verstomdMaar nu terstondStaan alle broers en zustersGenageld aan de grondIk sluit haar ogen, niet haar mondGebit moet er nog inAch, moederlief, ik hou van uWou dat ze nog verstond...De arts luistert met stetoscoopGeen hartslag meer te horenMama is dood maar 'k voel haar welWe moeten rustig wezenZingen eerbiedig nu haar liedIk weet dat ze ons zietEn dat ze zachtjes fluistert nogKinderen van mij...Heb om mij maar geen verdriet...Het is klokslag vier uurWe krijgen koffie...Vaarwel liefste moederVandaag is het precies vijf jaar geleden...Jannie@
hiljaa: | Zondag, september 06, 2009 19:31 |
snik...... zeer intens en voelend alsof ik erbij zat om hulp te bieden knufleifs--hiljaa |
|
Big Lady: | Zondag, september 06, 2009 18:53 |
Pff heftig hoor Sterkte op deze dag Knuffels |
|
Aquarel: | Zondag, september 06, 2009 17:22 |
Alsof het vandaag nog was, voelt het in dit gedicht. Zo zal je vast beleven... Rillingen hier, om het verdriet, maar ook bewondering, om de mooie band tussen jou en jouw moeder. Moge dat je altijd tot steun zijn. Sterkte en liefs, Aquarel |
|
brokendoll: | Zondag, september 06, 2009 15:01 |
het is prachtig om te zien hoe je je moeder op handen draagt,vaak beseffen we pas achteraf hoe graag we iemand zien.xx | |
_Lieverdje_: | Zondag, september 06, 2009 12:56 |
stilmakend droef heel veel sterkte liefs |
|
Anastacia: | Zondag, september 06, 2009 12:44 |
meid ik herkend dit gedeelte zogoed van mijn schoonvader nu 7 jaar geleden ook bij zijn sterfen geweest tot de laaste adem en het valt nog steeds niet mee het blijft een gemis en zo voel ik het van jou ook heel veel sterkte voor de hele familie ik ken je wel niet persoonlijk maar toch oprecht bedoelt ze is er altijd als je haar nodig hebt heb ik met mijn schoon vader wel ervaren sterkte nog maals liefs xxx van | |
Klaes: | Zondag, september 06, 2009 12:44 |
warme groet mijn ouders zouden 58 jaar getrouwt zijn vandaag als ze nog leefden | |
karinvangelder: | Zondag, september 06, 2009 12:39 |
triest Jannie. ik wens je veel sterkte vandaag. lieve groet, Karin | |
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 september 2009 | ||
Thema's: |