Binnentijd
(om in die kleine ogenblikken stil te staan
en je te koesteren in leegte in je ziel
en terwijl zoveel schouders in de jouwe beuken
te weten dit gaat nooit meer heen)
-er is een tijd van komen maar geen tijd van gaan
en ze zeggen dat het nu alleen maar erger wordt
en als je nu al niet meer kan ontsnappen
nee, het wordt nooit mooier dan het is.
en je te koesteren in leegte in je ziel
en terwijl zoveel schouders in de jouwe beuken
te weten dit gaat nooit meer heen)
-er is een tijd van komen maar geen tijd van gaan
en ze zeggen dat het nu alleen maar erger wordt
en als je nu al niet meer kan ontsnappen
nee, het wordt nooit mooier dan het is.
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Donderdag, november 12, 2009 20:29 |
| Hoop vergaat niet, meis. Onze blik wordt soms alleen zo vertroebeld... :( (net als de ozonlaag het moeilijker maakt om in de ruimte te kijken...) suc7!!! en ik ben benieuwd hoe het met je gaat! |
|
| Ylaide: | Maandag, september 07, 2009 20:37 |
| *is het ergens eens met Elymare* Wel heel mooi. Liefs, hou van je. |
|
| Aquarel: | Maandag, september 07, 2009 20:12 |
| Hard en pijnlijk. Mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
| Elymare: | Maandag, september 07, 2009 20:02 |
| alsof alle hoop vergaan is. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alaska | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2009 | ||
| Thema's: | ||