Pagina na pagina
Sla de bladzijde maar om
zoveel woorden
zijn de regen van de dag
de pen is traag
nieuwe woorden uit warmte
geperst al een sinasappel
blank doorziet mijn hart
tot zwart in de radartjes
van verdwaalde signalen
lekkend olie uit kieren
haperend de machine
die motivatie ontneemt
verbeten tot bewustwording
verkrampen mijn spieren
tot zwakke schakels
moet met de trap naar boven
en kreupel slepen mijn benen
getrokken door armen omhoog
alsjeblieft ben niet mij
laat je tranen ook leven
op je eigen bladzijde
mijn schroeven zijn dol
een onbetrouwbare machine
met woorden van ver
ben de oude indiaan met een veer
met wijsheden
uit lang vervlogen perioden
stuurloos wachtend
in kleermakerszit op een verlaten rots
op de adelaar naar morgen
de laatste pagina die komen gaat.
15-04-‘02/15:47
Reacties op dit gedicht
| Thecool: | Dinsdag, april 16, 2002 22:31 |
| das lang wachten wil wiahiti nog an toe wat duurt het lang voor het laatste woord ben ik niet bang |
|
| free: | Dinsdag, april 16, 2002 16:49 |
| raar boek is dat.... moet k nog vaak over lezen liefs free |
|
| Hanneke Eirinn: | Dinsdag, april 16, 2002 16:31 |
| ..maar voorlopig is ie er nog niet! :) | |
| christina: | Dinsdag, april 16, 2002 16:28 |
| Lieverd ook voor jou een traan in stilte gescheid Maar die laatste bladzij nee die komt nog niet liefs knuffie christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2002 | ||
| Thema's: | ||