Lieve kinderen
Gemend vandaag mijn boeket
Gemende gevoelens
Kwaad verdrietig machteloos
Boosheid voert de toon
Ben verdrietig door machteloosheid
Mijn moederhart huilt
Kon ik mijn armen maar spreiden
Om ieder kind te beschermen
Mensen ouders denk toch na
Een kind pijnigen is toch niet normaal
Laat staan je er aan vergrijpen
Nee dit gaat mijn verstand te boven
Maar lieve kinderen
Geef niet op
Want eens zal de zon voor jou gaan schijnen
Dan zal jij lachen dat ze je niet klein hebben gekregen
Vecht voor je bestaan ik zal achter je staan
En met mij velen
Christa
Reacties op dit gedicht
| eclips: | Donderdag, april 18, 2002 20:26 |
| zucht * had ik maar zo iemand !!! pfff | |
| togram: | Woensdag, april 17, 2002 16:51 |
| lieve Christina.... klinkt mooi "laat de kinderen tot mij komen" liefs Margot |
|
| Driegeetjes: | Dinsdag, april 16, 2002 20:09 |
| ;-)!!! | |
| louise: | Dinsdag, april 16, 2002 18:35 |
| * stilte * inderdaad het is de waarheid, alleen vele zien dat niet liefs louise |
|
| SomeGirl: | Dinsdag, april 16, 2002 17:10 |
| jemig..ik ben hier wel even stil van! hij is mooi!! greetz een dochter die weer opnieuw een relatie met haar moeder moet opbouwen |
|
| bevertje: | Dinsdag, april 16, 2002 16:39 |
| ...... Je bent zo lief mamsie bij jou als dochter ben ik veilig! Knuffffffff je dochterTJE die heel veel van je houdt! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2002 | ||
| Thema's: | ||