geen vergeten
tijd draagt vergeten
- zegt men;
verwijdert huid de sporen
als een dot watten poeder
herinneringen verbleken
tot simpele band met een gezicht
ik weet:
straten zijn hard
zand als steen
snijdt wonden
stappen smarten
waanzinnig
- zo ver is het uitrusten nog -
mijn hemel
schenk je een zon
’s nachts zijn sterren
lichtjes van jou
enkel wanneer ik probeer
je te raken
blijft het donker
met lachen
slapende tijd gewekt
dromen in herinnering geëtst
de hemel beweegt in ‘t moment
van verdwijnende hoop
wij wenen tranen
verdriet en van vreugd.
sunset 14-09-2009
verwijdert huid de sporen
als een dot watten poeder
herinneringen verbleken
tot simpele band met een gezicht
ik weet:
straten zijn hard
zand als steen
snijdt wonden
stappen smarten
waanzinnig
- zo ver is het uitrusten nog -
mijn hemel
schenk je een zon
’s nachts zijn sterren
lichtjes van jou
enkel wanneer ik probeer
je te raken
blijft het donker
met lachen
slapende tijd gewekt
dromen in herinnering geëtst
de hemel beweegt in ‘t moment
van verdwijnende hoop
wij wenen tranen
verdriet en van vreugd.
sunset 14-09-2009
Reacties op dit gedicht
| _Lieverdje_: | Maandag, september 14, 2009 19:41 |
| prachtig verwoord fijne avond liefs |
|
| M-Rose: | Maandag, september 14, 2009 18:42 |
| ik lees graag jouw gevoel waarmee je poezie tot leven wekt gewoon een pracht Ingo |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 14, 2009 16:59 |
| mooi!gr.janny | |
| remie: | Maandag, september 14, 2009 16:57 |
| graag gelezen...liefs remie | |
| The Cool: | Maandag, september 14, 2009 16:48 |
| gecompliceerd maar wel mooi verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2009 | ||
| Thema's: | ||